Margolin

utworzone przez | sty 3, 2022 | 0 komentarzy

Choć produkcję pistoletu Margolin rozpoczęto ponad 60 lat temu, wciąż jest to sprzęt chętnie wykorzystywany na strzelnicach przez amatorów i osoby dopiero rozpoczynające swoją przygodę ze strzelectwem.

Jak jest zbudowany i czym wyróżnia się Margolin? Jakie są jego mocne strony, a jakie mankamenty? O tym wszystkim napiszemy później.

 

Pistolet Margolin – podstawowe informacje

Margolin to potoczna nazwa pistoletu samopowtarzalnego MCM Margolin na amunicję bocznego zapłonu 22 Lr, kaliber 5,6 mm. Długość linii celowniczej wynosi 190 mm. Pistolet jest dość lekki – bez obciążnika podstawowa wersja waży raptem 900 g.

Konstrukcja wyróżnia się dość prostą budową i przez długie lata służyła jako broń powszechnie używana przez sportowców na zawodach.

Obecnie wciąż bywa stosowany do celów szkoleniowych na strzelnicach jako pistolet głównie dla amatorów, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę ze strzelectwem.

 

Margolin – rys historyczny

Pistolet Margolin został zaprojektowany przez radzieckiego konstruktora broni strzeleckiej Michaiła Margolina. Produkowano go seryjnie w iżewskich zakładach w ZSRR od roku 1948.

Stał się bronią chętnie wykorzystywaną do celów szkoleniowych oraz na zawodach strzeleckich, również o randze międzynarodowej. Dwa złote medale na Igrzyskach Olimpijskich (1968 – Meksyk i 1972 – Monachium) zdobył z jego pomocą Józef Zapędzki (konkurencja: pistolet szybkostrzelny).

W Polsce stosuje się go chętnie do dziś. W naszym kraju przyjęła się przede wszystkim wersja MCM, choć broń była produkowana także w innych wariantach.

 

Margolin – produkowane wersje

Broń doczekała się kilku wersji, które różnią się przede wszystkim długością lufy i długością linii celowniczej, co przekładało się często na jego funkcjonalność. Można spotkać Margoliny:

  • MC – pierwszy model, w wersji z długą (180 mm) i krótką (140 mm) lufą,
  • MCM – unowocześniona wersja na nabój .22 Lr, długość lufy 152 mm;
  • MCU – na nabój .22 short dla konkurencji „pistolet szybkostrzelny”,
  • MCM-K (Margo) – skrócony, o lufie długości 97 mm.

Na bazie Margo stworzono później pistolet Dryl oraz MP-449.

W Polsce największą popularnością cieszył się i cieszy do tej pory klasyczny model MCM, który jednak często poddaje się pewnym modyfikacjom, poprawiającym komfort i celność strzelania.

 

Margolin – budowa

Broń wyróżnia się klasyczną budową – z gniazdem magazynka w chwycie. Całość została wykonana z trwałej stali z okładzinami chwytu z tworzywa sztucznego lub drewna. Margolin ma mechanizm uderzeniowy kurkowy (kurek zewnętrzny) oraz mechanizm spustowy działania pojedynczego, niemalże całkowicie pozbawiony możliwości regulacji. Działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego.

Lufę umieszczono na stałe w gnieździe szkieletu (zabezpieczenie sworzniem), wyposażono ją w muszkę, regulowaną w obu płaszczyznach. Po bokach lufy znajduje się urządzenie oporopowrotne (sprężyna i żerdzi). Szkielet ma sztywny kabłąk, na którym znajduje się podstawa celownika, ze szczerbiną, regulowaną w obu płaszczyznach, co wpływa korzystnie na celność pistoletu.

Margolin działa z magazynkami metalowymi na sześć lub osiem nabojów.

 

Pistolet Margolin – mocne strony i mankamenty

Margoliny zawsze wyróżniały się dużą żywotnością broni, dobrą celnością i trwałością oraz sporą tolerancją na błędy podczas strzału. Dla usprawnienia działania pistoletu, często przeprowadzano modyfikacje wersji fabrycznych. Najczęściej podczas tuningu wykonywano zmianę okładzin chwytu na grubszą, najczęściej drewnianą oraz dodanie obciążnika, by zwiększyć stabilność broni podczas strzału. Wielką zaletą była również stosunkowo niska cena.

Pistolety Margolin równocześnie nie były wolne od wad. Największym mankamentem była spora awaryjność niektórych elementów, w tym iglicy, pazura naciągu i łącznika zamka.

 

Margolin – praktyczny sprzęt szkoleniowy

Pistolet Margolin lata swojej największej świetności ma już zdecydowanie dawno za sobą. Mimo to, zwłaszcza po lekkiej modyfikacji, wciąż świetnie sprawdza się jako broń do strzelania rekreacyjnego lub sportowego na poziomie amatorskim, zwłaszcza na samym początku przygody ze strzelectwem. Wiele osób to właśnie od niej rozpoczyna naukę strzelania, by później poznawać kolejne rodzaje broni i stopniowo zdobywać następne doświadczenia.

0 komentarzy

Wyślij komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Related Articles